این روزها اجرای تئاتر باغ آلِ‌بالو در پلاتوی زیرزمین مجتمع فرهنگی هنری کانون هنر عصرانه‌های بهاری کرمان را خوش طعم‌تر کرده است.
به گزارش نشانه نیوز، این روزها اجرای تئاتر باغ آلِ‌بالو به کارگردانی محسن ایرانمنش در پلاتوی زیرزمین مجتمع فرهنگی هنری کانون هنر عصرانه‌های بهاری کرمان را خوش طعم‌تر کرده است.
عصرانه‌ای با طعم آلِ‌بالو
چند روز قبل توسط یکی از بازیگران تئاتر باغ آلِ‌بالو برای تماشای این اثر دعوت شدم و بعد از ظهر روز میلاد امام علی (ع) فرصت خوبی بود تا برای تماشای تئاتر باغ آلِ‌بالو راهی مجتمع فرهنگی هنری کانون هنر شوم، زیرا این تئاتر تا ۱۵ اردیبهشت ماه جاری در پلاتوی زیرزمین کانون هنر به روی صحنه می‌رود.
ساعت حدود ۱۷ و ۱۵ دقیقه به کانون هنر رسیدم، دختر خانم خوش‌اخلاقی که پشت یک میز در جلوی پله‌های پلاتو نشسته بود، مسئولیت فروش بلیت‌های تئاتر باغ آلِ‌بالو را بر عهده داشت، بهای بلیت ۵ هزار تومان بود.
همراه با بلیت یک برگه طراحی شده سیاه و سفید هم دریافت کردم که بر روی آن درباره تئاتر باغ آلِ‌بالو توضیحاتی داده شده بود از جمله اینکه «باغ آلِ‌بالو» برداشتی آزاد از نمایشنامه باغ آلبالو نوشته آنتوان چخوف و کاری از گروه شعله است که توسط محسن ایرانمنش طراحی و کارگردانی شده است.
در این برگه سیاه و سفید از محمدعلی ضیاء‌سیستانی، فرشیده گل‌زاده، میلاد مرادپور، سوده بندری، مصطفی ضیاء، عاطفه ایلخانی‌پور، آرمان جمالی و لاله خواجویی به عنوان بازیگران نام برده شده بود.
بر اساس آن چه که در این برگه سیاه و سفید آمده بود، انتخاب و تدارک لباس تئاتر باغ آلِ‌بالو را محمدعلی ضیاء‌سیستانی و طراحی پوستر و بروشور را عاطفه ایخانی انجام داده و ساناز قهاری هم منشی تئاتر باغ آلِ‌بالو است.
مسئول فروش بلیت از من و دیگر افرادی که برای دیدن تماشای تئاتر باغ آلِ‌بالو به کانون هنر آمده‌اند، می‌خواهد تا پنج دقیقه مانده به آغاز اجرای تئاتر یعنی ساعت ۱۷ و ۲۵ دقیقه در محوطه کانون بمانیم و وارد پلاتو نشویم.
بنابراین به سمت درخت توت باغچه پر از گل کانون هنر می‌روم و دقایقی به تلاش دو پسر بچه و مورچه‌های سیاه برای به دست آوردن توت‌های سفید نگاه می‌کنم و سپس با دعوت مسئول فروش بلیت به سمت پلاتو می‌روم.
پله‌های درب و داغون زیرزمین کانون هنر را یکی پس از دیگری طی می‌کنم تا به سالن پلاتو می‌رسم، صدای آهنگ به گوش می‌رسد، روی بالاترین سکو می‌نشینم، دو پسربچه‌ای هم زیر درخت توت بودند، همراه با مادران‌شان و با سر و صدا وارد می‌شوند، مادر یکی از پسربچه‌ها از آنها می‌خواهد تا مثل بچه‌های خوب، بی سر و صدا باشند و برای‌شان توضیح می‌دهد این تئاتر یک اثر مفهومی است، نمی‌دانم آیا این دو کودک معنی تئاتر مفهومی را متوجه می‌شوند یا خیر.
چند نفر دیگر هم وارد می‌شوند، همه آنها جوان هستند، بر روی بلیت تئاتر باغ آلِ‌بالو نوشته شده بود، ظرفیت هر اجرا ۳۰ نفر است و مجموع تماشاگران به حدود ۳۰ نفر می‌رسد.
دیوارها و سقف صحنه نمایش سیاه است، میز بلندی که با پارچه مشکی پوشانده شده است هم در وسط صحنه قرار دارد و یک تنه درخت با بادکنک کوچک سرخ رنگی بر روی آن گذاشته شده است که یک درخت آلبالو را تداعی می‌کند، چند تشک رنگارنگ هم در جلوی صحنه چیده شده است.
همه این آدم‌ها …
تئاتر باغ آلِ‌بالو با اجرای دو بازیگر آغاز می‌شود، هنرمندان یکی پس از دیگر نقش‌های‌شان را بازی می‌کنند، در تئاتر باغ آلِ‌بالو درباره مسائل روز جامعه سخن به میان می‌آید، بازیگران باغ آلِ‌بالو چهره آدم‌های مختلف را یکی پس از دیگری به نمایش می‌گذارند، آدم‌های نوکیسه، آدم‌های مرفه بی‌درد، آدم‌های بدبخت، آدم‌های خوشگذران، آدم‌های زحمتکش و … .
اما ماجرای اصلی تئاتر باغ آلِ‌بالو درباره مسئله مهمی است که این روزها بازار آن در جهان، ایران و استان کرمان حسابی داغ است، مسئله تغییر کاربری اراضی کشاورزی.
پایانی تلخ اما واقعی
گریم بازیگران تئاتر باغ آلِ‌بالو ساده است، اما لباس‌های زیبایی برای آنها انتخاب شده است، چندتایی از هنرمندان تئاتر باغ آلِ‌بالو صدای فوق‌العاده زیبایی دارند، بیشتر بازیگران هم نقش‌ها را به خوبی اجرا می‌کنند، بر متن تسلط دارند، زبان بدن را خوب آموخته‌اند و آن را به بهترین شکل به نمایش می‌گذارند.
سر ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه تئاتر باغ آلِ‌بالو با پایانی تلخ اما واقعی به پایان می‌رسد و تشویق‌های پی‌درپی تماشاگران نشان می‌دهد که کار را پسندیده‌اند.
نگاهی به فعالیت ۲۵ ساله گروه شعله
کارگردان تئاتر باغ آلِ‌بالو یکی از معلمان آموزش و پرورش است، تجربه کارگردانی، نمایشنامه‌نویسی و بازیگری را در کارنامه هنری خود دارد و عضو شورای نظارت بر نمایش کرمان هم هست، محسن ایرانمنش به خبرنگار فارس می‌گوید: گروه تئاتر شعله از سال ۶۸ آغاز به کار کرده و به طور متوسط هر یک یا دو سال یک کار را اجرا کرده است.
وی اضافه می‌کند: من به همراه عبدالرضا قراری، رضا قادر و وحید طلوعی حلقه اصلی گروه تئاتر شعله بودیم که آقای قادر و آقای طلوعی در حال حاضر در خارج کشور هستند و من و آقای قراری در کرمان هستیم و کار تئاتر را ادامه می‌دهیم.
این هنرمند ادامه می‌دهد: گروه شعله تاکنون دو کار را در جشنواره تئاتر فجر ارائه داده و در جشنواره‌های منطقه‌ای و جشنواره‌های استانی شرکت کرده و رتبه‌هایی هم در بخش کارگردانی، نویسندگی و بازیگری به دست آورده است.
ایرانمنش درباره تئاتر باغ آلِ‌بالو عنوان می‌کند: باغ آلبالو آخرین نمایشنامه چخوف است که بعد از نگارش آن از دنیا رفت و این نمایشنامه ۱۰۰ سال قبل نوشته شده است و متن تئاتر باغ آلِ‌بالو از این نمایشنامه انتخاب شد.
وی تصریح می‌کند: فضای کار تئاتر باغ آلِ‌بالو به نوعی با فضایی هم اکنون در جهان حاکم وجود دارد، یکسان است، زیرا یک عده افراد سودجو می‌آیند و زندگی مردم را می‌گیرند و آن را تغییر می‌دهند مثلا باغ آلبالو را خراب می‌کنند و به جای آن ویلا می‌سازند.
یک سال و نیم تلاش برای باغ آلِ‌بالو
کارگردان تئاتر باغ آلِ‌بالو می‌افزاید: مشاهده می‌کنیم، زمین‌های روستاهای کرمان را عده‌ای افراد سودجو تصرف می‌کنند، تغییر کاربری می‌دهند و آنها را از بین می‌برند و ویلا می‌سازند.
ایرانمنش یادآور می‌شود: متن نمایشنامه چخوف ۱۰۰ صفحه بود و ما این متن را با نگرش انسان امروز، وقت انسان معاصر و شرایطی که در آن زندگی می‌کنیم، دراماتیزه «شخصیت‌سازی» کردیم.
وی با اشاره به اینکه متن تئاتر باغ آلِ‌بالو طی یک سال و نیم برای اجرا آماده شد، عنوان می‌کند: گروه شعله به صورت آزاد تمرین کردند و تئاتر باغ آلِ‌بالو را به روی صحنه بردند.
ایرانمنش در پاسخ به این سئوال خبرنگار فارس که آیا تئاتر باغ آلِ‌بالو را به جشنواره‌ها ارائه می‌دهید، می‌گوید: من فقط یک عضو از گروه تئاتر باغ آلِ‌بالو و گروه باید تصمیم بگیرد و اگر بچه‌ها دوست داشتند، کار را به جشنواره ارائه می‌دهیم.
وی از شخصیت‌های تئاتر باغ آلِ‌بالو به عنوان افراد خاکستری نام می‌برد و ادامه می‌دهد: سیستم بانکداری این افراد را مجبور کرده است، کارهایی را انجام دهند که خوب نیستند.
کارگردان تئاتر باغ آلِ‌بالو از قدرت بیان و بدن مناسب به عنوان ویژگی‌های یک بازیگر خوب تئاتر نام می‌برد و تصریح می‌کند: من این شانس را داشتم که بازیگران تئاتر باغ آلِ‌بالو بیان خوب و آماده‌ای داشتند.
بیتوس بیچاره در راه است
ایرانمنش از افرادی که تئاتر باغ آلِ‌بالو را دیدند و از بازیگرانی که در یک سال گذشته به بهترین وجه با وی همکاری کردند، قدردانی می‌کند.
وی همچنین از اثر بیتوس بیچاره نوشته ژان آنوی و ترجمه یدالله آغاعباسی به عنوان کار جدید گروه شعله نام می‌برد و خاطرنشان می‌کند: این اثر ۱۴، ۱۵ ماه دیگر برای اجرا آماده می‌شود.
—————————-
گزارش از: مهسا حقانیت
