به گزارش نشانه نیوز، پس از اتمام چیدن انگور، محصول جمع‌آوری شده در مکانی که قبلاً برای له کردن و پختن دوشاب ، آماده شده که به اصطلاح قدیمی ها کارخانه نامیده می شود ، قرار داده می‌شود .

پس از خنک شدن هوا، مردان خانواده اقدام به له کردن انگورها درون حوضچه بالایی کارخانه کرده و آب آن وارد حوضچه پایینی می شود ، شیره به دست آمده را پس از عبور دادن از صافی‌های مخصوص درون دیگ های بزرگ می‌ریزند . بسته به مقدار انگور چیده شده عملیات له کردن در یک روز یا بیشتر انجام می‌شد چرا که شیره تهیه شده حتماً باید تا فردای آن روز پخته شود .

سپس شیره درون دیگ پس از خنک شدن آماده افزودن خاک سفید است این خاک خاصیت تصفیه‌کنندگی دارد و باغداران آن را با مهارت خاصی از محل های خاصی در اطراف تهیه می کنند .
افزودن خاک ، شیره را تصفیه می‌کند طوری که باعث جمع شدن مواد و ذرات سبک و ریز به صورت کف در بالا و مواد سنگین به همراه خاک در کف دیگ می‌شود سپس شیره را حدود ۲ تا ۳ ساعت به حال خود رها می‌کنند تا مواد زاید آن کاملاً جدا شود همچنین افزودن خاک باعث از بین رفتن باکتری‌های مضر موجود در شیره شده و در اصطلاح شیره را شیرین می‌کند .

آماده ‌سازی شیره و پختن دوشاب تخصص خاص خود را می‌طلبد که این امر حضور یک شخص مجرب در حین آماده ‌سازی و پخت را ضروری می‌کند . پس از سپری شدن مدت زمان لازم جهت زلال شدن شیره ، کف جمع شده در بالای دیگ با احتیاط تمام جمع شده و دور ریخته می‌شود و شیره زلال به ‌دست آمده درون ظرف مجزایی ریخته می‌شود تا آماده پخت شود .

صبح زود شیره را درون ظرف بزرگی می‌ریزند و روی اجاق مخصوص قرار می‌دهند . به محض حرارت دیدن شیره نجس می‌شود و برای پاک شدن باید ثلث آب آن حرارت دیده و بخار شود . در این مدت کف سفیدرنگی روی سطح شیره ظاهر می‌شود که باید دور ریخته شود . پس از تبخیر شدن یک سوم آب شیره و حلال شدن آن شیره باید هم زده شود یا اصطلاحاً هوا داده شود ، که این عمل کیفیت دوشاب تولیدی را بالاتر می‌برد . همچنین بسته به ذائقه استفاده‌کنندگان از هر ۵ تا ۶ لیتر شیره یک لیتر دوشاب به دست می‌آید .