شبهاى جمعه / یاد شهداء

تو نگاه اول از این تصویر برداشت میشه که دارن برا یه شهید فاتحه میخونن ولى … بعد از یه خستگى طولانى و رزم شبانه در کرخه من دیگه باطریم تموم شد و رو همین سنگ و کلوخ ها که میبینین یه خواب مشتى و عمیق کردم انقدر خسته بودم که وقتى بالا سرم این دو عزیز نشسته بودن و صدام میزدن اصلاً متوجه نشدم ، خلاصه وقتى دیدن از بیدار کردن من خسته شدن بالاسرم یه فاتحه خوندن ، اون اقاى گل که بالاسرم سمت راست نشسته شهید غلامحسین نیکخواه و عزیز سمت چپ سردار بزرگوار اقا گلعلى بابایى ست که واقعاً مثل اسمش گله و بعد از دوران دفاع مقدس تمام وقت خودش رو گذوشته برا نوشتن خاطرات دوران جنگ و کتابهاى بسیار خوبى هم در این زمینه نوشته ، فاتحه خونا هم خسته شدن رفتن ، ولى حورشید با حرارتش منو از رو برد و بیدارم کرد ، وقتى بیدار شدم هیچکدوم از بچه ها نبودن تنها راه و طى کردم تا رسیدم به اردوگاه گردان مالک ، اما برکت خاطره ى امشبم برا اون اقاى گلى ست که از دور تو سنگر نشسته و دستشو زده زیر چونه اش داره فاتحه خونا رو میبینه ، شهید مجید نوایى ، عملیات والفجر هشت برا گرفتن کارخونه نمک تو فاو میرفتیم مجید که غرق عشق حضرت اباعبدالله علیه السلام بود و انگار با خبر بود لحظات دیگه مهمون اربابش میشه ، تو ستون که میرفتیم نه اروم و نه بلند داشت زمزمه میکرد، دیدم داره شعرى که اقاى حسان عزیز از زبان حضرت مسلم علیه السلام سروده رو میخونه …

انتظارم میکشد یادى ز ما کن یا حسین 

درد هجران را به وصل خود دوا کن حسین 

یا حسین جانم فدات

بازم نثار ارواح طیبه ى شهدا و نثار پیر و مرشدشون حضرت امام خمینى ( سلام الله علیه ) صلوات و فاتحه اى هدیه کنیم