چرا که هنر را با عریانی اشتباه گرفتی .

تو را دخترم نمی نامم

چرا که هویت اریایی را در اندام لخت خود به سخره گرفتی

تو را چه بگویم که از هنر و فهم تنها حیوانی ترین راه را برای اعتراض یافتی ،

فرزند فرهنگ باخته ام من برخودم لعنت فرستادم که یادم رفت برایت شاهنامه بخوانم ،

از کوروش و زرتشت بگویم ، لعنت به من که کنار بازیگری ،

بازی زندگی را یادت ندادم که چنین رسوایی را برای آریایی به بار آوردی ،

دیدن اندام عریانت ، زانوانم را لرزاند ،

فرزند ، چه بر سر هویت متعصب ایرانی اوردی ،

کاش مرده بودم واندام برهنه ونگاه بی رنگت ، در دستان مردم دست به دست نمیشد .

کاش تو اعتراض باشرفت میکردی . نه با اندامت ،

که فقط یک پدرو خرد کردی .

با من چه کردی

ای غریبه …!’