اما از سال گذشته مقابله با مصرف قلیان در پارک‌ها و اماکن تفریحی عمومی این شهرستان ممنوع شده و با طرحی که نیروی انتظامی اجرا کرد، امروز دیگر شاهد مصرف قلیان در پارک‌ها نیستیم و شاید عده معدودی به دور از چشم نیروهای انتظامی به مصرف قلیان می‌پردازند که البته انگشت‌شمار هستند.

از قهوه‌خانه‌ها و عرضه قلیان در آن تا دیگر مکان‌های عمومی با پدیده قلیان مقابله شده و تا حد زیادی این زشتی و کراهت را از جامعه زدودند.

طرح قلیان‌ها را گلدان کنیم و تحویل قلیان به مأموران نیروی انتظامی و تشکیل حلقه انسانی برای مقابله با قلیان هم اثرات خودش را گذاشت و افراد زیادی هم با آگاهی از مضرات مصرف قلیان‌ها با طعم‌هایی که به ظاهر دل‌چسب اما ذره‌ذره وجود انسان را آب می‌کند، آشنا شدند و به خود آمدند.

تربیون‌ها هم محلی برای تبیین مضرات قلیان شده بود و همه و همه دست به دست هم دادند که این پدیده را از مقابل چشمان جوانان و نوجوانان دور سازند تا سلامتی آنها به خطر نیفتد.

اما یکی از همین مصرف‌کنندگان قلیان که به تازگی به جمع شکنندگان قلیان پیوسته، حرف‌هایی برای گفتن دارد که می‌تواند درس عبرتی برای سایر مصرف‌کنندگان قلیان باشد.

ح – ب ۳۸ سال سن دارد و از عاشقان پروپا قرص فوتبال است و خودش هم روزگار زیادی به فوتبال می‌پرداخته، اما از حدود ۲۳ سالگی یکی از مصرف‌کنندگان قلیان بوده، به‌ طوری که روزانه باید آن را مصرف می‌کرد و برایش نوعی عادت شده بود.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در رفسنجان اظهار داشت: هر روز زمانی که از سر کار برمی‌گشتم، طبق عادت به سمت قلیان رفته و بساط کشیدن را فراهم می‌کردم.

ح – ب ادامه داد: زمانی که مسابقه فوتبال بود از لیگ‌های اروپایی گرفته تا مسابقات کشورمان پای تلویزیون نشسته و تا انتهای فوتبال قلیان می‌کشیدم و در بین مسابقه تنباکوها را عوض می‌کردم و زغال داغ بر سر قلیان گذاشته و دود می‌کردم.

این ترک‌کننده قلیان افزود: مادر، همسرم و بچه‌هایم خیلی از کار من ناراحت می‌شدند، به‌ ویژه هر زمان مادرم به منزل ما می‌آمد با دیدن قلیان مقابل من غم بزرگی در چهره‌اش می‌دیدم و البته همسرم هم خیلی ناراحت بود.

ح – ب بیان کرد: چند وقتی بود که احساس می‌کردم بیش از آنچه باید از کارم خستگی داشته باشم، خسته می‌شوم تا اینکه یک روز به پزشک مراجعه کردم و برایم آزمایش نوشت، آزمایش‌ها را که انجام دادم کم‌خونی شدید داشتم و بسیاری از مواد مفید که باید در بدنم باشد سوخت می‌شد، داروهایم را مصرف می‌کردم اما فرقی به حالم نداشت.

وی خاطرنشان کرد: یک روز که سر کارم بودم به یک‌باره تصمیم گرفتم برای همیشه قلیان را کنار بگذارم و فوری با همسرم تماس گرفتم که قلیان را بشکند.

این مرد با اراده در ادامه گفت‌وگو افزود: همسرم تعجب کرد و ابتدا فکر کرد شوخی می‌کنم، اما به او گفتم مسأله جدی است و همسرم بسیار خوشحال شد و صدای جیغ خوشحالی دختران کوچکم را هم از پشت تلفن شنیدم.

وی اضافه کرد: خودم هم از تصمیمی که گرفته بودم، خیلی راضی بودم و توان بیشتری در بازوهایم ایجاد شده بود، گویا فکر ترک قلیان هم به من نیرو داده بود.

ح – ب اظهار کرد: چند مدت پس از ترک قلیان آزمایشاتی که پزشک مجدد نوشته بود را انجام دادم و این بار پزشکم از بهبود وضعیت خونم خبر داد.

وی با بیان اینکه از روزی که قلیان را ترک کرده‌ام، رنگ و حالم خیلی خوب شده و سرفه‌هایم کمتر شده است، افزود: اکنون می‌فهمم توصیه‌هایی که در زمینه مضرات مصرف قلیان می‌شد، بی‌دلیل نبود و خدا را شاکرم که این اراده را در من ایجاد کرد.

وی عنوان کرد: از طرفی پول زیادی هم طی ماه برای خرید لوازم مصرف قلیان هزینه می‌کردم، اما از آن روز به بعد مقدار پول را برای فرزندانم پس‌انداز می‌کنم و هر زمان که از سر کار برمی‌گردم به‌ جای نشستن مقابل تلویزیون و کشیدن قلیان و آلوده‌ کردن فضای خانه و دیدن غم در چهره همسرم با بچه‌هایم بازی می‌کنم و خودم را بیشتر در کانون گرم خانواده حس می‌کنم.

او دعای خیر مادر و همسرش را عاملی برای ایجاد اراده در خود دانست و تأکید کرد: دیگر هرگز به سمت مصرف قلیان نخواهم رفت.

————————–

گزارش از: زهرا بمی‌نژاد

————————–